ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΥΡΙΚΟ ΟΞΥ;
Το ουρικό οξύ είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού των νουκλεοσιδίων της πουρίνης και όχι συστατικό τροφών. Οι πουρίνες είναι χημικές ουσίες που προέρχονται από τα νουκλεϊκά οξέα (DNA). Ελευθερώνονται στην κυκλοφορία μέσω της πέψης τροφών ή λόγο της φυσιολογικής καταστροφής και ανανέωσης των κυττάρων του σώματος.
ΠΩΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΥΡΙΚΟΥ ΟΞΕΩΣ;
Η εξέταση του ουρικού οξέος χρησιμοποιείται για να διαπιστωθεί αν το σώμα καταστρέφει κύτταρα πολύ γρήγορα ή δεν αποβάλλει ουρικό οξύ γρήγορα. Χρησιμοποιείται επίσης και στην παρακολούθηση των επιπέδων σε άτομα που υφίστανται χημειοθεραπεία ή ραδιοθεραπεία.
ΠΟΤΕ ΠΑΡΑΓΓΕΛΕΤΕ;
Όταν ο ιατρός υποπτεύεται υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος. Για παράδειγμα σε άτομα με πόνους στις αρθρώσεις, σε ασθενείς με νεφρικές νόσους, καθώς και σε ασθενείς που υφίστανται χημειοθεραπεία ή ραδιοθεραπεία.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;
Υψηλά επίπεδα ουρικού οξέως σημαίνει ότι το σώμα δεν διαχειρίζεται σωστά τον καταβολισμό των πουρινών. Ο ιατρός θα θέλει να μάθει αν αυτό οφείλεται σε υπερπαραγωγή ουρικού οξέως ή αν το σώμα δεν μπορεί να το αποβάλει, και θα συστήσει περαιτέρω εξετάσεις.
ΑΙΤΙΑ ΑΥΞΗΣΗΣ ΟΥΡΙΚΟΥ ΟΞΕΩΣ
1. Αυξημένη παραγωγή από:
- δίαιτα πλούσια σε πουρίνες (π.χ. σπλάχνα ζώων, κυνήγι - πουλερικά - αλλαντικά, οστρακοειδή, αμύγδαλα, αλκοόλ - κυρίως μπύρα)
- υπερβολική άσκηση
- αύξηση σωματικού βάρους
- υπερλιπιδαιμία
- σακχαρώδης διαβήτης
- υπέρταση
- stress
- χημειοθεραπεία
- λευχαιμίες και αιμολυτικές αναιμίες
- φάρμακα π.χ. διουρητικά όπως η θειαλίδη
2. Ελαττωμένη απέκκριση:
- Σε άτομα που πάσχουν από ΧΝΑ
ΧΑΜΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΟΥΡΙΚΟΥ ΟΞΕΩΣ
Σπάνια θεωρούνται λόγος ανησυχίας. Μπορεί να συσχετιστούν με είδη ηπατικών και νεφρικών νοσημάτων, με έκθεση σε τοξικές ουσίες ή, σπανιότερα, με κληρονομικότητα.
ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΥΨΗΛΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΟΥΡΙΚΟΥ ΟΞΕΩΣ
Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέως μπορεί να προκαλέσουν σχηματισμό κρυστάλλων στις αρθρώσεις, κάτι το οποίο οδηγεί σε φλεγμονή και πόνο της άρθρωσης. Οι πιο συνηθισμένες αρθρώσεις είναι η μεταταρσιοφαλαγγική του μεγάλου δαχτύλου του ποδός, η ανάλογη του χεριού και η κατά γόνυ. Η προτίμηση στις συγκεκριμένες αρθρώσεις οφείλεται σε χαμηλή θερμοκρασία και στη μείωση του PH στο αρθρικό υγρό. Το ουρικό οξύ μπορεί να σχηματίσει κρυστάλλους ή πέτρες στους νεφρούς.
ΤΟ ΚΕΊΜΕΝΟ ΣΑΣ ΣΥΜΒΟΥΛΈΣ ΓΙΑ ΆΤΟΜΑ ΜΕ ΥΠΕΡΟΥΡΙΧΑΙΜΊΑ (ΑΥΞΗΜΈΝΟ ΟΥΡΙΚΌ ΟΞΎ)
Τα άτομα με αυξημένο ουρικό οξύ πρέπει να ακολουθούν μια δίαιτα χαμηλή σε πουρίνες. Πρέπει να δίνεται έμφαση στην κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν υδατάνθρακες (ζυμαρικά, ρύζι, ψωμί κ.λπ.) και να αποφεύγονται λιπαρά από γαλακτοκομικά και τυριά, καθώς και κόκκινο κρέας. Είναι ακόμη σημαντικό να αυξηθεί η κατανάλωση νερού και να περιοριστεί η πρόσληψη αλκοόλ. Εάν κριθεί αναγκαίο, θα πρέπει να υπάρξει και απώλεια σωματικού βάρους.
ΤΡΌΦΙΜΑ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΎΕΤΑΙ ΝΑ ΦΆΝΕ ΌΣΟΙ ΠΆΣΧΟΥΝ ΑΠΌ ΥΠΕΡΟΥΡΙΧΑΙΜΊΑ:
Εντόσθια, ζωμό κρέατος, κυνήγι, χήνα, αμύγδαλα, θαλασσινά, μαγιά, σαρδέλες, ρέγκα, αντσούγιες, σκουμπρί.
ΤΡΌΦΙΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΈΠΟΝΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΈΝΕΣ ΠΟΣΌΤΗΤΕΣ:
Κοτόπουλο, γαλοπούλα, ψάρια, αρακάς, κόκκινο κρέας, φασόλια, μανιτάρια, ντομάτα, κουνουπίδι, σπαράγγια, πατάτες τηγανητές, ψωμί, δημητριακά ολικής άλεσης.
ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΟΝΤΑΙ:
Γάλα, γιαούρτι, τυρί, αυγά, λαχανικά, φρούτα, χυμοί, ψωμί λευκό, ψωμί καλαμποκιού, βούτυρο μαργαρίνης, λάδι, κέικ, μπισκότα, ζάχαρη, μέλι, σοκολάτα, ζελέ, αλάτι, ξύδι, καρυκεύματα, ελιές, αναψυκτικά, καφές, τσάι.
ΑΙΤΙΑ ΑΥΞΗΣΗΣ ΟΥΡΙΚΟΥ ΟΞΕΩΣ
1. Αυξημένη παραγωγή από:
- δίαιτα πλούσια σε πουρίνες (π.χ. σπλάχνα ζώων, κυνήγι - πουλερικά - αλλαντικά, οστρακοειδή, αμύγδαλα, αλκοόλ - κυρίως μπύρα)
- υπερβολική άσκηση
- αύξηση σωματικού βάρους
- υπερλιπιδαιμία
- σακχαρώδης διαβήτης
- υπέρταση
- stress
- χημειοθεραπεία
- λευχαιμίες και αιμολυτικές αναιμίες
- φάρμακα π.χ. διουρητικά όπως η θειαλίδη
2. Ελαττωμένη απέκκριση:
- Σε άτομα που πάσχουν από ΧΝΑ
ΧΑΜΗΛΆ ΕΠΊΠΕΔΑ ΟΥΡΙΚΟΎ ΟΞΈΩΣ
Σπάνια θεωρούνται λόγος ανησυχίας. Μπορεί να συσχετιστούν με είδη ηπατικών και νεφρικών νοσημάτων, με έκθεση σε τοξικές ουσίες ή, σπανιότερα, με κληρονομικότητα.
ΚΛΙΝΙΚΆ ΣΥΜΠΤΏΜΑΤΑ ΣΕ ΆΤΟΜΑ ΜΕ ΥΨΗΛΆ ΕΠΊΠΕΔΑ ΟΥΡΙΚΟΎ ΟΞΈΩΣ
Αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέως μπορεί να προκαλέσουν σχηματισμό κρυστάλλων στις αρθρώσεις, κάτι το οποίο οδηγεί σε φλεγμονή και πόνο της άρθρωσης. Οι πιο συνηθισμένες αρθρώσεις είναι η μεταταρσιοφαλαγγική του μεγάλου δαχτύλου του ποδός, η ανάλογη του χεριού και η κατά γόνυ. Η προτίμηση στις συγκεκριμένες αρθρώσεις οφείλεται σε χαμηλή θερμοκρασία και στη μείωση του PH στο αρθρικό υγρό. Το ουρικό οξύ μπορεί να σχηματίσει κρυστάλλους ή πέτρες στους νεφρούς.
ΣΥΜΒΟΥΛΈΣ ΓΙΑ ΆΤΟΜΑ ΜΕ ΥΠΕΡΟΥΡΙΧΑΙΜΊΑ (ΑΥΞΗΜΈΝΟ ΟΥΡΙΚΌ ΟΞΎ)
Τα άτομα με αυξημένο ουρικό οξύ πρέπει να ακολουθούν μια δίαιτα χαμηλή σε πουρίνες. Πρέπει να δίνεται έμφαση στην κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν υδατάνθρακες (ζυμαρικά, ρύζι, ψωμί κ.λπ.) και να αποφεύγονται λιπαρά από γαλακτοκομικά και τυριά, καθώς και κόκκινο κρέας. Είναι ακόμη σημαντικό να αυξηθεί η κατανάλωση νερού και να περιοριστεί η πρόσληψη αλκοόλ. Εάν κριθεί αναγκαίο, θα πρέπει να υπάρξει και απώλεια σωματικού βάρους.